Izabela Łapińska
Wystawa Filmowy defekt samotności.
Izabela Łapińska zajmuje się fotografią reklamową, pracą edukacyjną, pisarską i animatorską. Jej wystawa zatytułowana Filmowy defekt samotności, wynikła z fascynacji filmem i jest interesującym efektem łączenia dwóch pokrewnych gatunków sztuki: filmu i fotografii. Artystka traktuje film jako przedmiot do sfotografowania, w efekcie otrzymujemy wystawę pokazującą świat obrazów zatrzymanych na zawsze. Łapińska posłużyła się techniką found footage, polegającą na kompilacji oryginalnych fragmentów dzieł innych autorów i ich transformacji.
Moje fotografie nie są prawdą o konkretnym obrazie filmowym, nie noszą znamion reprodukcji, dokumentu. Otrzymujemy jedynie pozorny wygląd całości filmu. Wewnętrznie przerobione przeze mnie struktury to pewnego rodzaju gra "wywłaszczeniowa", rodzaj intymnego dialogu. /.../ Fotografie to zmodyfikowana, nieostra, przekształcona, a dokładniej "przetrawiona" rzeczywistość filmów. Przejmuję kadr już zrobiony i umieszczam go na innym terytorium. Podczas fotografowania filmu zmianie ulega relacja pomiędzy czasem i trwaniem. Cały film egzystuje na jednej płaszczyźnie, pojawia się kontekstualizacja, obrazowy skrót emocji. (Autorka)
Izabela Łapińska jest doktorem sztuki filmowej w dziedzinie fotografii i wykładowcą na Wydziale Organizacji Sztuki Filmowej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.